Μικρή αναφορά στην Εσωτερική Αστρολογία

Υπάρχει ένα ερώτημα που αναδύεται σε πολλούς και μια απορία. Μα τι είναι τελικά η Εσωτερική Αστρολογία; Σ’ αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσω να απαντήσω με όσο πιο συνοπτικό τρόπο γίνεται. Εξ’ αρχής όμως λέω ότι ένα κείμενο δεν μπορεί να καταφέρει να καλύψει ένα τέτοιο θέμα. Γι’ αυτό θα προσπαθήσω να θίξω θέματα που εύχομαι να βοηθήσουν τον φιλότιμο ερευνητή να προχωρήσει στην δική του έρευνα και μελέτη. Ο καλύτερος τρόπος φυσικά για να πληροφορηθεί κάποιος είναι το να μελετήσει την ολοκληρωμένη τοποθέτηση των διδασκάλων της Σοφίας, όπως εκφράστηκε στο βιβλίο «Εσωτερική Αστρολογία» του Ντβαλ Κουλ μέσω της Αλίκης Μπέιλη και το οποίο αποτελεί ένα από τα κείμενα της «Πραγματείας πάνω στις Επτά Ακτίνες». Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η Εσωτερική Αστρολογία αποτελεί ένα από τα τέσσερα θέματα αυτής της πραγματείας, ενώ τα άλλα είναι τα:

Τα κείμενα αυτά διατίθενται δωρεάν στην αγγλική γλώσσα για μελέτη,  με σύνδεση στην σελίδα αυτή.

Στον χώρο της Εσωτερικής Αστρολογίας εντάσσονται ένα σύνολο προσπαθειών να επανατοποθετηθούν οι βάσεις της επιστήμης της αστρολογίας, με τρόπο ώστε να αποδίδουν καλύτερα την αρχαία σοφία που περιείχε, όπως και να χαραχθεί η αστρολογία του μέλλοντος μας που θα αποβεί μοιραία η συνθετική μητρική επιστήμη όλων των υπαρχουσών επιστημών. Κάτι που αποτελεί βασική Πυθαγόρειο θέση για την μυστηριακή Αστρονομία, που αποτελεί μία εκ των τεσσάρων μυστηριακών Πυθαγορικών επιστημών.

Δεν είναι εύκολη η καταγραφή του συνόλου των νέων ιδεών και απόψεων που περιέχονται στον χώρο της εσωτερικής αστρολογίας, αλλά πολύ συνοπτικά ας πούμε για τώρα ότι, αποτελεί την προσπάθεια εσωτερικής σύνδεσης του αντικειμένου της αστρολογίας - που είναι το ουράνιο στερέωμα - με τις εσωτερικές βαθιές καταβολές του ανθρώπινου όντος. Κάτι που η υπάρχουσα παραδοσιακή και μοντέρνα αστρολογία δεν καταφέρνει να κάνει πλέον με πειστικό, αληθινό και βαθιά εσωτεριστικό τρόπο, πέρα από μία τετριμμένη και «ξύλινη» γλώσσα.

Η ευρέως γνωστή παραδοσιακή και μοντέρνα αστρολογία, ακόμα και αν ψευδώς ονομάστηκε πριν από κάποιες δεκαετίες (βασικά για λόγους επικοινωνιακούς και πελατειακούς) «επιστημονική αστρολογία», έχει οπωσδήποτε πάρει μεγάλη ανάπτυξη και δημοσιότητα, τις τελευταίες δεκαετίες, τουλάχιστον στην Ελληνική κοινωνία. Έχει όμως περάσει στην συνείδηση του κόσμου, με ένα πολύ επικίνδυνο και αποπροσανατολιστικό εσωτερικά τρόπο. Στερείται δε πραγματικής και εσωτερικά σύγχρονης βιωματικής διασύνδεσης με τις πηγές των εσωτερικών μονοπατιών και παραδόσεων, κρατώντας τις περισσότερες φορές κάποιες αναφορές ξεπερασμένες, τυποποιημένες και ανεδαφικές.

Δυστυχώς ο χώρος της αστρολογίας σήμερα έχει υποστεί τις επιρροές του συνολικού κοινωνικού και πολιτικού υλισμού, δημιουργώντας δράσεις και σχέσεις με υλιστικό περιεχόμενο, αυτό του υλικού κέρδους. Σε αυτή την προσπάθεια χρησιμοποιούνται μέθοδοι των σημερινών τεχνικών δημοσιότητας, και μάρκετινγκ, της δημιουργίας «ονομάτων» και αυθεντίας. Στην συντριπτική δε πλειοψηφία η προωθούμενη αυτή υποκουλτούρα στηρίζεται στην υπόσχεση της πρόβλεψης του μέλλοντος. Βλέπουμε λοιπόν γύρω μας ένα τεράστιο αριθμό επαγγελματιών αστρολόγων, ένα τεράστιο αριθμό κρίσιμων και σημαντικών γεγονότων κοινωνικών, ανθρωπιστικών και ατομικών, αλλά δεν βλέπουμε παρά ελάχιστες ακριβείς και συγκεκριμένες προβλέψεις. Και αυτές όμως μέσα στο σύνολο των προβλέψεων που γίνονται καταλαμβάνουν ένα ποσοστό που είναι μηδαμινό και άνευ ουσιαστικής σημασίας, καθώς ακόμα και ένας που δεν ασχολείται με την αστρολογία θα μπορούσε να κάνει χίλιες προβλέψεις και μία ή δύο να είναι επιτυχείς.

Η εσωτερική αστρολογία λοιπόν δεν ασχολείται πρωταρχικά με τις προβλέψεις, αλλά και όταν ασχολείται το κάνει μέσα στο γενικό φιλοσοφικό περιβάλλον του εσωτερισμού και των νόμων που κάθε φορά εμπλέκονται και δρουν. Οι προβλέψεις σχετίζονται με την μαντεία και δεν έχει πράγματι διαφορά αν κάποιος χρησιμοποιεί σαν όχημα της μαντικής του μια κρυστάλλινη σφαίρα, τα χαρτιά της τράπουλας του ταρώ, τον γενέθλιο αστρολογικό χάρτη ή όποια άλλη τεχνική. Η μαντεία είναι ένα μεγάλο ζήτημα φιλοσοφικό και θεολογικό. Σχετίζεται και έχει μελετηθεί σε όλο της το βάθος από τον Απολλώνιο Δρόμο και ο θεός Απόλλωνας είναι ο θεός της μαντείας.

Η μαντεία είναι χάρισμα που φθάνει να έχει κάποιος στα τελευταία στάδια της πραγματικής εξέλιξης και μύησης του. Αυτό επισημαίνεται τόσο από τον Ελληνισμό και την Απολλώνια Οδό και διατηρείται στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη αφού οι προφήτες περιβάλλονται με θεϊκή αίγλη. Αλλά αυτό είναι άλλο και άλλο είναι το να νομίζει κάποιος ότι έχει ανώτερες μαντικές εμπνεύσεις, ενώ προέρχονται από κατώτερες δυνάμεις του αστρικού πεδίου. Όλα αυτά δεν είναι παρά αποπροσανατολιστικά και σκοταδιστικά τα οποία κάποιοι χρησιμοποιούν προσπαθώντας να επωφεληθούν του ανθρώπινου πόνου και αγωνίας για να προσποριστούν υλικά οφέλη.

Η μαντεία κατακτιέται  μετά από την τρίτη μύηση, όπου ο άνθρωπος αρχίζει πραγματικά να ξεπερνά τα όρια του χρόνου και την γραμμικότητα του χρόνου όπως γίνεται αντιληπτός κατά τον εγκλωβισμό μας στον τρισδιάστατο υλικό κόσμο. Όταν η γραμμικότητα (παρελθόν - παρόν - μέλλον) του χρόνου αρθεί, τότε ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει πρώτα το δικό του παρελθόν, που είναι οι προηγούμενες ενσαρκώσεις του ως ψυχή, αλλά και οι μελλούμενες. Η μαντεία δηλ. σχετίζεται με το ιδανικό Αιώνιο Τώρα των φιλοσόφων. Όποιος νομίζει ότι το έχει κατακτήσει και μπορεί συγχρόνως να κάνει πονηρούλικες μαρκετίστικες εμφανίσεις και δραστηριότητες είναι μάλλον γελασμένος. Οι Πυθίες και οι ιερείς τους δεν προβάλλονται με αυτούς τους ανόητους και απατηλούς τρόπους.

Έτσι η εσωτερική αστρολογία προσπερνάει αδιάφορα όλα αυτά και βαδίζει στο μονοπάτι της πραγματικής εσωτερικής βιωματικής φιλοσοφίας. Επανατοποθετεί πρώτα απ’ όλα την αστρολογία στο βάθρο που της ανήκει και που είναι το να αποτελεί την συνθετική επιστήμη που συνδέει τα θεϊκά με τα ανθρώπινα. Δηλ. την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου με την υλική, αλλά σε σημερινούς όρους, κατάλληλους για το σημερινό στάδιο που βρίσκεται η ανθρώπινη νόηση. Πέραν του ανθρώπινου όντος όμως με όμοιο τρόπο μελετιέται και ένας πλανήτης, ένας ήλιος ή ένα ηλιακό σύστημα. Δίνοντας έτσι την τοποθέτηση που πρέπει να έχει ο άνθρωπος του μέλλοντος που θα βαδίσει προς το να είναι Πολίτης όχι της γης μας πλέον μόνο, αλλά του ηλιακού μας συστήματος και ακόμα πιο πέρα του ανώτερου του επιπέδου.

Υπάρχουν πολλές απόψεις και θέσεις στον χώρο της εσωτερικής αστρολογίας που θεωρούνται παράξενες σίγουρα για κάποιον που ασχολείται με την αστρολογία με τον γνωστό τρόπο που διαδίδεται από τα ΜΜΕ, και τις σχολές που στηρίζουν με δήθεν διπλώματα αυτές τις δραστηριότητες. Θα προσπαθήσουμε δε στη συνέχεια να δώσουμε κάποιες από αυτές, με σκοπό να προβληματίσουμε περισσότερο τον ενδιαφερόμενο να προχωρήσει σε μία δική του βαθύτερη έρευνα παρά όπως ήδη είπαμε να επιδιώξουμε μια πλήρη ανάλυση τους εδώ.

Όπως είπαμε ήδη, η εσωτερική αστρολογία αποτελεί το ένα εκ των τεσσάρων μερών της πραγματείας των επτά ακτίνων. Το ότι μέσα σ’ αυτή την πραγματεία περιλαμβάνονται τα κείμενα για την ψυχολογία, την θεραπευτική και τις μυήσεις δεν είναι καθόλου τυχαίο. Όλα αυτά είναι αλληλοσυνδεδεμένα και συσχετίζονται έτσι η αστρολογία με την ψυχολογία, την θεραπευτική και τις μυήσεις. Λέγοντας φυσικά εδώ εσωτερική ψυχολογία μην πάει ο νους σας στις υπάρχουσες σχολές ψυχολογίας οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία ουδεμία σχέση έχουν με την κατανόηση της ψυχής, αφού πρώτα και κύρια όλων δεν γνωρίζουν τι είναι η ψυχή και οι περισσότεροι δεν δέχονται καν την ύπαρξη ψυχής. Ακόμα οι σχολές της δυτικής ψυχολογίας ασχολούνται με την μελέτη της προσωπικότητας και μάλιστα υπό την πιο στενή έννοια του όρου. Έτσι το λέω εξ’ αρχής ότι η εσωτερική αστρολογία είναι προτεινόμενο να μελετηθεί μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα της πραγματείας των επτά ακτίνων όπως πιο πάνω αναφέρθηκαν.

Η βασική θεωρία που διαπερνά την εσωτερική αστρολογία και που δεν υπήρχε σε καμία προηγούμενη αστρολογία, ή άλλου είδους εσωτεριστική ή αποκρυφιστική τοποθέτηση είναι η Θεωρία των Επτά Ακτίνων. Δεν είναι σκοπός μου εδώ να αναλύσω τα επιμέρους αυτά θέματα για να μην μεγαλώσει πολύ το κείμενο μου και θα μπορέσουμε να αναλύσουμε το κάθε ζήτημα σε κάποια ειδική αναφορά στο μέλλον, ειδικά αν υπάρχει ενδιαφέρον προερχόμενο από τους αναγνώστες μας.

Οι επτά ακτίνες είναι οι επτά εκπορεύσεις της θεότητας στο μονοπάτι από την αρχή της δημιουργίας του εκδηλωμένου κόσμου, μέχρι την επιστροφή του στην αρχική κατάσταση. Οι ακτίνες αυτές είναι δώδεκα, αλλά η ανθρωπότητα δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τις υπόλοιπες ούτε και να ανταποκριθεί σ’ αυτές, οπότε οι υπόλοιπες θα δοθούν από τους διδασκάλους της σοφίας όταν ο καιρός είναι κατάλληλος στο μέλλον. Ήδη τουλάχιστον μία εκ των επτά (η Πρώτη Ακτίνα) δεν είναι καθόλου αντιληπτή για την μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, ενώ η επίδραση της αρχίζει να γίνεται συνειδητά αντιληπτή μετά την δεύτερη μύηση. Να θυμάστε δε, ότι όταν μιλάμε εδώ για μυήσεις, εννοούμε τις πραγματικές μυήσεις που πραγματώνονται εσωτερικά από τις προσωπικές προσπάθειες των ασκούμενων και τυπικά επικυρώνονται από τους μεγάλους δασκάλους της σοφίας και όχι τις τυπικές μυήσεις που γίνονται σε οποιεσδήποτε αποκρυφιστικές σχολές μέσα από τελετουργίες επί του φυσικού πεδίου. Εκεί όπου μπορεί να συναντήσει κανείς μυημένους ανώτατου βαθμού επί του φυσικού πεδίου, που όμως παραμένουν εσωτερικά αμύητοι στην πραγματικότητα, ή έχουν λάβει την πρώτη μύηση που αυτή τη στιγμή κατέχει αρκετό πλήθος ανθρώπων.

Αποτελεί βασική αρχή της εσωτερικής αστρολογίας, να τοποθετείται η φιλοσοφική και θεολογική θεώρηση στην βάση του κάθε ανθρώπινου όντος. Έτσι το πρώτο επίπεδο που πρέπει και είναι ευθύνη μας να αντιληφθούμε είναι η ψυχή. Πόσοι όμως μπορούν να αναγνωρίσουν την ψυχή τους; Αυτό το σημείο είναι κρίσιμης σημασίας, καθώς ο εσωτερικός αστρολόγος πρέπει να μπορέσει να ξεχωρίσει τον δρόμο της ψυχής, από τον δρόμο της προσωπικότητας κάποιου, για να μπορέσει να λειτουργήσει σαν σύμβουλος, αλλά ακόμα και να προβλέψει περιόδους καλής ή κακής απόδοσης, καλών και κακών τάσεων.

Ο χάρτης στην εσωτερική αστρολογία λοιπόν αντιμετωπίζεται σαν το πλάνο της ψυχής στην παρούσα ενσάρκωση. Και απ’ αυτή την οπτική γίνονται οι όποιες παρατηρήσεις και ερμηνείες, πάντα σύμφωνα με την πορεία της ψυχής στην παρούσα ενσάρκωση. Ενώ οι υπόλοιποι κλάδοι της αστρολογίας, συμπεριλαμβανόμενου και αυτού που ονομάζεται «καρμική αστρολογία», δεν έχουν εργαλεία και οπτική τέτοια ώστε να διακρίνουν το μονοπάτι και το εξελικτικό στάδιο μιας ψυχής. Μιλώντας για ψυχική σταδιοποίηση αγγίζουμε ένα θέμα που αποτελεί σημαντική θεωρία της εσωτερικής αστρολογίας και που πριν την ίδρυση της δεν υπήρχε από πουθενά δοθεί στην ανθρωπότητα. Αυτό το σημείο είναι η συσχέτιση της πορείας της ψυχής και του ζωδιακού κύκλου. Αυτό είναι κεντρικής σημασίας θέμα και απαιτεί ο αστρολόγος να είναι πνευματικά πολύ ευαίσθητος και ώριμος για να μπορέσει να κατανοήσει τα μηνύματα ενός αστρολογικού χάρτη γέννησης.

Η θεωρία είναι το ότι οι δώδεκα αστερισμοί είναι πεδία εμπειρίας που κάθε ψυχή πρέπει να βιώσει, ώστε να μπορέσει να αποκτήσει την πληρότητα της. Τα δώδεκα όμως αυτά πεδία έχουν Δύο Δρόμους. Ο ένας είναι που ακολουθείται από τις ανώριμες ψυχές και είναι η πορεία από τον Κριό μέχρι τον Ταύρο μέσω των Ιχθύων, ενώ ο άλλος είναι ο δρόμος από τον Κριό μέχρι τους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Πρόκειται δηλ. για δύο αντίθετες πορείες. Η πρώτη ακολουθείται από όσους έχουν υλιστικές επιδιώξεις και η συλλογή υλιστικών επιτευγμάτων είναι η πηγή των τάσεων τους. Ο δεύτερος δρόμος ακολουθείται από όσους έχουν αφυπνιστεί εσωτερικά, έχουν αντιστρέψει το μονοπάτι τους και την ζωή τους και έχουν ξεκινήσει να βρουν το εσωτερικό μονοπάτι των μυήσεων τους, που είναι  ο δρόμος της μεγάλης επιστροφής ή της μεγάλης σύνθεσης, ενώ αποτελεί κύριο κίνητρο τους ο πραγματικά πνευματικός ζήλος και έφεση προς ένα ανώτερο τρόπο ζωής. Ο καθορισμός του σε ποιο από τους δύο δρόμους βρίσκεται ένας γενέθλιος χάρτης, αποτελεί το πρωταρχικό και εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα για τον εσωτερικό αστρολόγο, καθώς αυτό βαρύνει την πραγματικά ωφέλιμη συμβουλευτική που θα μπορέσει να δώσει προς τον συνάνθρωπο του. Αυτό το θέμα δείχνει ακριβώς και το έδαφος στο οποίο κινείται ο αστρολόγος, ο οποίος πρέπει να φθάσει να εργάζεται με την ανώτερη διαισθητική του αφυπνισμένη νόηση, για να καταφέρει να επιτελεί ένα έργο ουσιαστικής χρησιμότητας για τον άνθρωπο. Κατευθυνόμαστε προς μία διαισθητική αστρολογία της ανώτερης νόησης.

Μην συγχέουμε την διαισθητική ανώτερη νόηση με αυτό που σήμερα κάποιοι ονομάζουν διαίσθηση και σχετίζεται με κατώτερες δυνάμεις που δρουν επί του αστρικού κόσμου του οποίου πρέπει να απαλλαγούμε συνολικά. Η δυνατή ανώτερη διαίσθηση πάντα συνοδεύεται από ένα δυνατό νου. Η συσχέτιση της αστρολογικής μελέτης με την εσωτερική πορεία του ανθρώπου έχει οπωσδήποτε υπογραμμιστεί από τους μεγάλους μύστες σε όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και όσο μπόρεσε να φθάσει έως τα αυτιά μας. Σχετίζεται με το ότι ο αστρολογικός χάρτης δεν αντιμετωπίζεται σαν ένα σύστημα επιδράσεων αμετάβλητων που μας κατακυριεύουν και μας κυβερνάνε, αλλά μάλλον είναι ένας δρόμος, ένα έδαφος πάνω στο οποίο βαδίζουμε σήμερα στο μονοπάτι της μεγάλης απελευθέρωσης μας. Ο Παράκελσος μεγάλος γιατρός, φιλόσοφος, αστρολόγος, αλχημιστής και μάγος του 16ου αιώνα λέει:

Βέβαια τι σημαίνει φιλόσοφος για τον Παράκελσο είναι ένα άλλο θέμα και σίγουρα κάτι πιο βαθύ από τους σήμερα επωνομαζόμενους φιλοσόφους, ή χωρίς ηθική άσκηση όσους μελετάνε και λίγο φιλοσοφία. Όπως και να έχει, το θέμα είναι ότι αυτές οι σημαντικές φωνές αποκρύπτονται σήμερα από τους περισσότερους αστρολόγους, αφού και οι ίδιοι δεν μπορούν να τις κατανοήσουν, αποπροσανατολίζοντας τους ανθρώπους και κάνοντας τους να ψάχνουν διαρκώς ποιος πλανήτης ευθύνεται κάθε φορά για κάποιο πρόβλημα τους, εγκλωβίζοντας τον εαυτό τους σε ένα δήθεν αδυσώπητα κυριαρχικό σύστημα.

Σημαντική εργασία επίσης γίνεται από την εσωτερική αστρολογία στο ξεπέρασμα των ψευδαισθητικών θέσεων οι οποίες είναι εγγενείς στον υλικό κόσμο και σχετίζονται με την αστρολογία. Π.χ. ο αστρολογικός χάρτης είναι μία κατασκευή που συνήθως στηρίζεται στον γεωκεντρισμό, ο οποίος αποτελεί μία ψαυδαίσθηση. Μα ακόμα και ο ηλιοκεντρισμός δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση. Ο χώρος επίσης είναι μία έννοια που δεν είναι κατανοητή στην ουσία της φύσης του, ούτε από τους σημερινούς φυσικούς και αστροφυσικούς επιστήμονες που μάλιστα εργάζονται έντονα προς την κατεύθυνση της κατανόησης του. Η αρχαία σοφία όπως εκφράζεται μέσα από τους δασκάλους σοφίας λέει ότι:

Αυτές όπως καταλαβαίνεται είναι τοποθετήσεις που θέτουν την αστρολογία και πάλι στο προσκήνιο της κοινωνίας και σε παράλληλη και συντονισμένη κίνηση με τις έρευνες στους τομείς των ονομαζόμενων θετικών επιστημών και όχι στον χώρο κάποιας κρυφής, ανεξερεύνητης και αναπόδεικτης θεωρητικής θέσης.

Άλλη σημαντική θεωρία της εσωτερικής αστρολογίας προκύπτει από την Επιστήμη των Τριγώνων όπως ονομάζεται. Κατ’ αυτή οι αστερισμοί και οι πλανήτες συμμετέχουν σε τρίγωνα ενέργειας και τρίγωνα δύναμης, με μία λογική που δημιουργεί συνθετικές συσχετίσεις που καμία σχέση δεν έχουν με τις γνωστές στην παραδοσιακή αστρολογία σχέσεις πλανητών με αστερισμούς ως κυβερνητών, σε έξαρση, σε πτώση κλπ, τα οποία αποτελούν μόνο ένα ελάχιστο μέρος των σχέσεων που προκύπτουν στην εσωτερική αστρολογία.

Σημαντικές εξελίξεις όπως αφήσαμε ήδη απ’ την αρχή να εννοηθεί υπάρχουν και στην προσέγγιση των ονομαζόμενων απλανών από την εξωτερική αστρολογία. Στην εσωτερική αστρολογία γίνονται κάποιες αποκαλύψεις υψίστης σημασίας για την ανθρωπότητα, τη ζωή της και την πρόοδο των επιστημών της. Οι απλανείς πλέον ταξινομούνται και αποκαλύπτεται για πρώτη φορά με συγκεκριμένα λόγια η ενεργειακή σχέση μας με κάποιους από αυτούς. Λέω συγκεκριμένα λόγια γιατί αυτές οι γνώσεις ενυπάρχουν σε αρχαία κείμενα τόσο Ελληνικά όσο και Ινδουιστικά, αλλά με τρόπο κρυπτικό και μυστηριακό, γλώσσα απευθυνόμενη σε πραγματικά μυημένους.

Από τον χώρο των απλανών πρωτεύουσα σημασία και θέση κατέχουν ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου, οι Πλειάδες και ο Σείριος. Τα άστρα που συμμετέχουν σ’ αυτούς, παίζουν κυρίαρχο και καθοριστικό ρόλο για την ζωή και την εξέλιξη του ήλιου μας, του πλανήτη μας και όλων των οντοτήτων που η ζωή τους αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα σ’ αυτά, η δε ανθρωπότητα μας είναι μία τέτοια οντότητα. Υπάρχει μάλιστα ιδιαίτερη συσχέτιση των αστερισμών και ήλιων αυτών που είναι πχ. ο Σείριος, ο Ντουμπέ, ο Μεράκ, και τα άστρα των Πλειάδων Αλκυόνη, Μαία, Μερόπη κλπ με τους πλανήτες του συστήματος μας. Η κατανόηση αυτή μας φέρνει ουσιαστικά σε μια νέα αντίληψη για το σύνολο του ηλιακού μας συστήματος και αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο να ζούμε σαν συνειδητές ψυχές και ενεργοί πολίτες του ηλιακού μας συστήματος.

Ένα τελευταίο θέμα θα αναφέρω από την εσωτερική αστρολογία και αυτό είναι η θεωρία των ιερών και μη ιερών πλανητών. Αυτό αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση και αποτελεί μια εμβάθυνση στην ύπαρξη των πλανητών και την κατανόηση τους. Όμως αν κάποιος δεν αντιληφθεί τι σημαίνει ιερός πλανήτης ας μην βιαστεί να κρίνει. Σύμφωνα με αυτή την άποψη υπάρχουν επτά ιεροί πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα και πέντε μη ιεροί. Πολύ σύντομα θα πω ότι ένας πλανήτης ονομάζεται ιερός όταν ο Πλανητικός του Λόγος έχει περάσει στην πέμπτη πλανητική μύηση. Αυτό δεν αποτελεί ικανοποιητική ερμηνεία και τοποθέτηση, αλλά μπορείτε για τώρα να κατανοήστε ότι οι ίδιοι οι πλανήτες γίνονται αντιληπτοί σαν όντα που είναι και που έχουν την δική τους κοσμική πορεία και εξέλιξη.

Εν κατακλείδι να πούμε ότι η εσωτερική αστρολογία συνδέει την ουσιαστική ύπαρξη και πορεία του ανθρώπου, με τα υπόλοιπα όντα, την ύπαρξη και την εξελικτική τους πορεία, είτε αυτά βρίσκονται πάνω απ’ αυτόν, είτε κάτω. Αυτό είναι και το διαχρονικό πραγματικό έργο της επιστήμης της αστρολογίας. Έτσι την φέρνει και την τοποθετεί με ένα εύρωστο φιλοσοφικά, θεωρητικά και τεχνικά τρόπο στο σήμερα και την φέρνει έτσι και πάλι ένα βήμα (ή ίσως πολλά βήματα) εμπρός από τις σημερινές φιλοσοφικές και επιστημονικές ανακαλύψεις και έρευνες. Καθώς συνδέεται σ’ αυτήν η μελέτη των ενεργειακών αιθερικών κέντρων λειτουργικά με τα άστρα που βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, η ανθρώπινη ψυχή και η προσωπικότητα της με τους αστερισμούς και τις σχέσεις τους, συνθέτοντας σε μία μεγάλη ενότητα το ανθρώπινο επιστητό και βίωμα όπως ανέκαθεν ήταν η υποχρέωση, το έδαφος και το αντικείμενο της. Θέτοντας έτσι με εντελώς νέο τρόπο νέες βάσεις -σύμφωνες με αυτό που μπορεί  σήμερα η ανθρωπότητα να αφομοιώσει και να ανταποκριθεί - της αρχαίας αυτής μητέρας όλων των επιστημών στην προετοιμασία της να επιτελεί στο μέλλον μας και πάλι αυτό τον ρόλο που της ανήκει.