Ο Υδροχόος είναι το πιο ενεργοποιημένο σε συλλογικό επίπεδο ζώδιο στην περίοδο που ζούμε, καθώς ο Ήλιος κινείται όλο και περισσότερο στο να έχει την αρχή του κύκλου του στο ζώδιο αυτό, ή αλλιώς αυτό που λέμε πως μπαίνουμε στην εποχή του Υδροχόου. Το ότι περνάμε στην εποχή του Υδροχόου δεν είναι μόνο θετικό ή μόνο αρνητικό. Κάθε εποχή, κάθε διαδικασία, σε ατομικό ή σε συλλογικό επίπεδο, είναι απλά ένας άλλος τύπος εμπειριών τον οποίο καλούμαστε να βιώσουμε, να χρησιμοποιήσουμε και να αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε και για όποιον στόχο εκείνη την στιγμή έχουμε. Αν κάποιος έχει υλικούς στόχους και αρνείται την ύπαρξη της ψυχής, θα προσπαθήσει να κάνει την καλύτερη χρήση των ποιοτήτων μιας εποχής και του τύπου του υλισμού που αναπτύσσει. Αν κάποιος άλλος έχει πνευματικούς και συνειδησιακούς στόχους, θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τις πνευματικές ευκαιρίες και τον τύπο εμπειριών που ενισχύονται σε κάποια περίοδο, για να αποκομίσει τα επιθυμούμενα πνευματικά οφέλη. Έτσι, δεν πρέπει να θεωρούμε ότι κάποιο ζώδιο είναι η πανάκεια και η θεραπεία κάθε προβλήματος μας, ενώ κάποιο άλλο είναι το πεδίο της ασθένειας και της αδυναμίας μας. Θα ήταν καλύτερο να θεωρούμε ότι κάθε ζώδιο είναι ένας τύπος εμπειρίας που πρέπει να μπορούμε να εκπληρώσουμε, να διεκπεραιώσουμε άψογα. Αν σε κάτι είμαστε καλοί, κάτι το έχουμε εύκολο, ενώ κάτι άλλο δύσκολο, αυτό σημαίνει ότι μας λείπει κάποιος τύπος εμπειρίας, ενώ κάποιον άλλο τον έχουμε κατακτήσει. Σε μας λοιπόν εναπόκειται στο πως θα αντιμετωπίσουμε τις εμπειρίες των ζωδίων και εν προκειμένω του Υδροχόου. Στο παρόν κείμενο, θα επιχειρήσουμε να ψηλαφίσουμε τον τόπο του Υδροχόου, από τον κόσμο των Αρχετύπων, έως τον κόσμο του διαρκούς Γίγνεσθαι- της καθημερινής πράξης, φιλοδοξώντας να ανασύρουμε κάποια λιθάρια γνώσης, που θα μας ωφελήσουν. Για όσους δε επιθυμούν βάζω εδώ μία παραπομπή σε παλαιότερο αρθρο για το ζώδιο του Υδροχόου, αν και υπάρχουν αναφορές και σε άλλα κείμενα.

Ο Υδροχόος έχει σαν σύμβολο δύο κυματιστές γραμμές ( ♒ ). Αυτό περιέχει το μήνυμα της διττότητας, της διπολικότητας, που είναι έντονη στο ζώδιο αυτό. Το κύμα ήδη περιέχει την κίνηση και η κίνηση, η ροή, είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο της δυαδικότητας του Υδροχόου. Ταυτόχρονα το ζώδιο αυτό είναι το ενδέκατο, αν κάνουμε την μέτρηση ξεκινώντας απ τον Κριό, περάσουμε τον Ταύρο, Δίδυμους, … κ.λπ. Ενώ αν κάνουμε την μέτρηση με αντίστροφη πορεία, ξεκινώντας απ’ τους Ιχθείς, προς Υδροχόο, Αιγόκερω και μέχρι τον Κριό, το ζώδιο αυτό είναι το δεύτερο. Το δύο όσο και το ένδεκα, είναι αριθμοί κυρίαρχα δυαδικοί. Αυτές οι παρατηρήσεις περιέχουν μια σημαντική θεώρηση και κατανόηση του Υδροχόου, για όποιον μπορεί να αφουγκράζεται το νοούμενον των αριθμών.

Για παράδειγμα, ο τριπλός κυβερνήτης του αντίθετου του ζώδιου, του Λέοντα που είναι ο Ήλιος, έχει το ακριβώς αντίθετο του σύμβολο ( ☉ ), ένα κύκλο με σημειωμένο το κέντρο του. Ένα σύμβολο που έντονα επικεντρώνει στον εαυτό, στο εγώ, στην αυτοσυνείδηση. Καθώς τα αντίθετα ζώδια είναι συμπληρωματικά ζεύγη, βλέπουμε ότι το ένα αντιπροσωπεύει την έννοια της επικέντρωσης και της αυτοσυνείδησης, ενώ το σύμβολο του Υδροχόου δεν έχει καμία επικέντρωση, παρά μόνο την έννοια της έκχυσης, της ροής, της διάχυσης.

Από μόνο του αυτό το σύμβολο δεν περιέχει καμία αναφορά σε κέντρο, άρα η έκχυση, η ροή μπορεί να επισυμβαίνει από οπουδήποτε προς οπουδήποτε. Είναι δηλ. ο Υδροχόος ο καθαυτό τόπος όπου σπουδάζεται και πραγματώνεται η Έκχυση. Αυτό δεν είναι άσχετο με το ότι ο κυβερνήτης του Ουρανός είναι η πρώτη Αρχή του Κόσμου και από αυτόν τα πάντα προήλθαν. Ο Ουρανός και η Γαία είναι το Αρχέγονο Ζευγάρι και γεννήτορες των πάντων. Βέβαια για να είμαστε ακριβείς, ο Ουρανός είναι ο «παγγενέτωρ», αφού το θήλυ δεν γεννά, αλλά τίκτει. Ο Βασιλέας των Ροών είναι λοιπόν ο Υδροχόος και κατέχει τις συνθήκες και τον τόπο που απαιτούνται, για την εκροή κάθε ύπαρξης. Αφού είναι ο Κύριος των Ροών και άρα τελεί τις τελειότερες ροές, υιοθετήθηκε ακόμα και από τους θεούς στην μορφή του Γανυμήδη για να τους γεμίζει τα ποτήρια με νέκταρ.

Ο Υδροχόος Ρέει. Όταν όμως έλθουμε στο ανθρώπινο επίπεδο και στο βίωμα του, καθώς το πολικό του ζώδιο είναι ο Λέων και μάλιστα αφού ο Υδροχόος είναι έντονα διπολικός τόπος, έλκεται κάποια στιγμή απ’ το αντίθετο του και ευαισθητοποιείται στην έννοια της αυτοσυνείδησης και του εγώ. Μετά την φαντασιακά μαζικοποιημένη και περιρρέουσα συνειδητότητα των Ιχθύων και κατά την ανάστροφη κίνηση στον ζωδιακό κύκλο, ο άνθρωπος έρχεται στον Υδροχόο. Εδώ βιώνει το να γίνεται αγωγός καταστάσεων, που στο τέλος κάποιοι άλλοι γίνονται οι τελικοί υλικοί αποδέκτες τους. Η επικέντρωση του εγώ, που βιώνεται στον Λέοντα, δεν έχει κατανοηθεί ακόμα στην σωστή της βάση και εκδηλώνεται είτε ως εγκλωβισμός, είτε ως αλαζονική προβολή. Έτσι ασταθής, αναπτύσσει την επιθυμία να γίνει περισσότερο υλικός, από αέρινος που είναι τώρα (Υδροχόος->στοιχείο του αέρα). Έτσι μπαίνει στο επόμενο ζώδιο του, τον Αιγόκερω όπου γίνεται γη (Αιγόκερως->στοιχείο της γης) και εκπληρώνει έτσι την επιθυμία του για αποκρυστάλλωση, βουτώντας για τα καλά πλέον στην ύλη και καταφέρνοντας έτσι να υλοποιεί για δική του προσωπική κατάκτηση και χρήση τους υλικούς του στόχους.

Οι πιο εξελιγμένες ψυχές που έχουν αντιληφθεί την ανάγκη των πνευματικών κατακτήσεων και ειδικά σε πιο προχωρημένα στάδια, στο ζώδιο του Υδροχόου μπαίνουν αφού έχουν μυηθεί και υπερβεί τον κόσμο της ύλης στο ζώδιο του Αιγόκερω. Στον Αιγόκερω και μέσα από τον Ιεραρχικό κυβερνήτη του την Αφροδίτη βιώνουν την βαθύτερη έννοια της πολικότητας και του ρόλου της. Έτσι κατευθύνονται στον Υδροχόο, όπου θα έλθουν αντιμέτωποι με την έντονη πολικότητα Λέοντα – Υδροχόου δηλ. της μεγίστης επικέντρωσης – πύκνωσης και αποκέντρωσης – ροής. Η κλήση έχει γίνει πλέον πολύ έντονη επιζητώντας να γίνει η σύνθεση των πολικοτήτων εντός. Έτσι που το Μεγάλο Εσωτερικό Εγώ χωρίς να χάνει το κέντρο του, φωτοβολεί και εκχέει προς τα έξω, την Ενέργεια της Βούλησης του, δρώντας ως κανάλι των ανώτερων κόσμων και των Ανώτερων Βουλήσεων τους. Το κατώτερο εγώ σε αυτή την κατάσταση παύει πλέον να εμποδίζει αυτή την Ανώτερη Ροή, στέκοντας γοητευμένο μπροστά στην μεγαλειώδη Σύνθεση Πύκνωσης – Ροής, Επικέντρωσης στο Εγώ – Απόσπασης στο Συλλογικό. Τότε έχουμε αυτό που ονομάζεται ο Εξυπηρετητής του Κόσμου ή ο Γανυμήδης της Ανθρωπότητας. Από μια πιο εσωτερική ματιά όμως, βλέπουμε να εμφανίζεται, το πρότυπο του Καλού Αγωγού του Φωτός. Του Φωτός που στην ουσία εκρέει εκ του Πνεύματος.