Με την ευκαιρία του περάσματος του Ήλιου μας από τον αστερισμό του Υδροχόου, αποφάσισα να συντάξω το ελάχιστο αυτό κείμενο με θέμα τον Γανυμήδη. Την τόσο παρεξηγημένη μορφή της Ελληνικής μυθολογίας που σχετίζεται με τον Υδροχόο. Ο Υδροχόος υπηρετεί χύνοντας το ύδωρ της γνώσης στον κόσμο και ο Γανυμήδης υπηρετεί τους θεούς, με το να τους προσφέρει το νέκταρ και την αμβροσία ή κατά άλλη οπτική κρασί.
Θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να επιστήσω την προσοχή, στο θέμα της προσέγγισης της μυθολογίας. Η μυθολογία είναι μια ανώτατου επιπέδου επιστημονική καταγραφή, που περιέχει μεν όλους τους κόσμους, αλλά το συνειδησιακό της επίκεντρο είναι ο κόσμος της ψυχής και ο θείος κόσμος.
Γι' αυτό πρέπει όταν την προσεγγίζουμε και την μελετάμε, να προσπαθούμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε, να ανάγουμε, να ερμηνεύουμε και να κατανοούμε τα γεγονότα που καταγράφονται επί του θεϊκού επιπέδου.
Αυτό σημαίνει πρώτα ότι πρέπει να έχουμε αντιληφθεί την ύπαρξη αυτού του θείου κόσμου και να έχουμε έστω μία ελάχιστη αντίληψη του τι είναι, ή «προς τα που βρίσκεται». Διότι αν επιχειρήσουμε να μεταγλωττίσουμε την μυθολογία σε όρους της κατώτερης θνητής ζωής της προσωπικότητας των ανθρώπων, θα καταλήξουμε σε μία διαστροφική υποβάθμιση της, όπως συνήθως είναι ο κατώτερος κόσμος της προσωπικότητας των ανθρώπων. Ένα παράδειγμα τέτοιο είναι ο μύθος του Γανυμήδη. Δεν θα χρειαστεί νομίζω να κάνουμε μια ογκώδη αναφορά. Η κατανόηση της Θείας Μηχανικής που ενυπάρχει στην Ελληνική γλώσσα και περιέχεται στα ονόματα των πραγμάτων θα είναι αρκετή να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε το θέμα αυτό.
Το όνομα <Γανυμήδης> προέρχεται από την σύνθεση παραγώγων των ρημάτων «γάνυμαι» και «μήδομαι». Το <γάνυμαι> σημαίνει λαμπρύνω, είμαι χαρούμενος, ευτυχισμένος από καρδιάς. Το <μήδομαι> σημαίνει σχεδιάζω, έχω κατά νου, είμαι ευσυνείδητος, επιλύω (κάποιο πρόβλημα), αλλά και μηχανεύομαι, εφευρίσκω, δρω δεξιοτεχνικά, κλπ. Το ρήμα <μήδομαι> κατά συνέπεια αναφέρεται σε λειτουργίες της νόησης, ενώ το <γάνυμαι> αναφέρεται στην συνειδησιακή λειτουργία της καρδιάς. Ο Γανυμήδης λοιπόν, είναι αυτός που έχει συνθέσει τον νου με την καρδιά του και αυτό δεν έχει προσεχθεί καθόλου και δεν έχει γίνει κατανοητό από την μεγάλη πλειοψηφία των μελετητών της μυθολογίας μας. Βέβαια είναι ένας ωραιότατος νέος αυτός που έχει ενώσει την καρδιά με τον νου, όπως αναφέρεται για τον Γανυμήδη και μπορεί νομίζω να το φανταστεί τουλάχιστον αυτό το πολύ επιθυμητό επίπεδο συνείδησης, όποιος ασχολείται έστω λίγο με την εσωτερική αναζήτηση.
Ο Γανυμήδης κατά συνέπεια είναι ένας που ζει και δρα στον κόσμο μέσα έχοντας χαρά στην καρδιά, με δημιουργικότητα και δεξιοτεχνία. Αυτό είναι δε, αυτό που κάνει τους θεούς να «μεθούν». Αυτό ευφραίνει του θεούς και είναι το κρασί των θεών. Γιατί βέβαια τα όντα του θεϊκού κόσμου δεν έχουν ανάγκη του κρασιού με την έννοια που εμείς του δίνουμε. Οι θεοί ευφραίνονται με την χαρούμενη, αφυπνισμένη συνείδηση που συνδιαλέγεται με τον κόσμο με δημιουργικό και εφευρετικό τρόπο. Ευφραίνονται με τα όντα που ζουν με σύνθεση καρδιάς και νόησης.
Το ύδωρ της Γνώσης που ξεδιψάει τις ψυχές φέρνει μέθη. Η ψυχή την στιγμή της απόκτησης της πραγματικής γνώσης μεθάει την ουράνια μέθη. Το <κρασί> είναι από το <κράμα> και αφ’ ενός αναφέρεται στο βιωματικό ενεργειακό αποτέλεσμα - το κράμα - καρδιάς και νου και αφ’ ετέρου στο κράμα του ίδιου του αποτελέσματος του βιώματος μιας οντότητας που έχει σε σύνθεση την καρδιά με τον νου του. Αυτή η κατάσταση λειτουργεί ως Υδροχόος ή Οινοχόος (αφού το ύδωρ της γνώσης είναι μεθυστικό) τόσο για τους ανθρώπους, όσο και για τους θεούς. Όλοι είναι ευτυχείς με αυτή την κατάσταση. Από την μία οι άνθρωποι ευφραίνονται με την υπηρεσία του Υδροχόου, μα από την άλλη ευφραίνονται και οι θεοί. Με αυτή την κατάσταση είναι ερωτευμένος ο Ζευς και είναι τουλάχιστον γελοίες οι οποιεσδήποτε διαστροφικές και επί του θνητού επιπέδου προσπάθειες ερμηνείας.
Το μυστήριο αυτό του Γανυμήδη περιέχεται στο ότι η Σελήνη είναι Ιεραρχικός κυβερνήτης του Υδροχόου και μόνο σε αυτό το επίπεδο μπορεί να κατανοηθεί έστω ελάχιστα. Οι Ιεραρχικοί κυβερνήτες χρησιμοποιούνται από εκείνους που πραγματικά έχουν φθάσει στο εσωτερικό επίπεδο του Δασκάλου και αυτό δεν σχετίζεται με εκείνους που φαντασιώνονται ότι είναι Δάσκαλοι όντας ακόμα εσωτερικά σε βαθύ ύπνο στην αγκαλιά της Πλάνης. Ο Ουρανός ως εξωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου τώρα πιστεύω μπορεί να γίνει περισσότερο κατανοητός, αφού η τεράστια σημασία του πλανήτη αυτού της 7ης ακτίνας φέρνει στην γήινη θνητή ζωή μας την έρευνα της εφαρμοσμένης επιστήμης (μήδομαι). Αλλά και ο Δίας ως εσωτερικός κυβερνήτης μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα, καθώς ο θεός Δίας ανακαλύπτει και φέρνει στον Όλυμπο τον Γανυμήδη. Που σημαίνει ότι είναι ο Δίας που αναγνωρίζει την άμεση σημασία του Γανυμήδη για το θεϊκό επίπεδο. Καθώς η σύνθεση καρδιάς και νου ανοίγει τα εσωτερικά κανάλια ροής από άνω έως κάτω των ενεργειών. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Δίας είναι ο κυβερνήτης του τσάκρα της καρδιάς για εκείνους που έχουν επιτελέσει την μεγάλη αντιστροφή πάνω στον τροχό του ζωδιακού και έχουν εκκινήσει οι διαδικασίες αφύπνισης τους.
Το σύμβολο του Υδροχόου ( ♒ ) αποτελείται από δύο κυματιστές γραμμές. Υπάρχει σε αυτό το σύμβολο μία διττότητα που βέβαια εικονίζει την διττότητα που υπάρχει στο ζώδιο αυτό. Μετά από όσα αγγίξαμε με την σύντομη μελέτη του Γανυμήδη, προστίθεται κάτι ακόμα στην κατανόηση του φαινομένου αυτού. Οι δύο γραμμές είναι δύο ρεύματα ενέργειας και ο κυματισμός τους δείχνει ότι είναι σε κίνηση. Τα δύο αυτά ρεύματα είναι το ρεύμα της καρδιάς και το ρεύμα του νου, που υποδεικνύει ότι η μαθητεία στον Υδροχόο είναι το να συνεργάζονται σε μία κοινή πορεία-κατεύθυνση. Από μία άλλη οπτική αυτό συνδέεται με την στάση ζωής του Υδροχόου, που είναι το να συνδέει το εσωτερικό του ρεύμα που περιέχεται και εκφράζεται από τον αντίποδα του τον αστερισμό του Λέοντα, με το ρεύμα του έξω από αυτόν, που είναι η κοινωνία όλων των όντων. Οι πολικότητες των ζωδίων είναι ένα μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα, αλλά θα φύγουμε από το θέμα μας αν ασχοληθούμε με αυτό τώρα.
Να παρατηρήσουμε μόνο ότι οι δύο γραμμές του Υδροχόου είναι σε κίνηση και είναι οριζόντιες και αυτό μπορούμε να το προσεγγίσουμε σε μια αρχική μορφή από το ότι ο εξωτερικός κυβερνήτης του ο Ουρανός είναι πλανήτης της 7ης ακτίνας της πραγμάτωσης και της εφαρμογής της ενέργειας που προσλαμβάνεται και μετουσιώνεται από τον φυσικό Ήλιο. Για να το κατανοήσουμε λίγο καλύτερα αυτό να πούμε ότι στον Σταυρό η κάθετη συμβολίζει το Είναι, ενώ η οριζόντια το Γίγνεσθαι. Ο εσωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου είναι ο Δίας και σχετίζεται ακριβώς με αυτό το μοίρασμα και την διάχυση της ψυχής από την ένωση καρδιάς και νου, ατομικού και κοινωνικού, εκφράζοντας την ενέργεια της Καρδιάς του Ήλιου όπως εκπορεύεται από τον Λέοντα. Ενώ η Σελήνη ως ιεραρχικός κυνερήτης είναι η καθαρή όψη του Γανυμήδη όπου ο σκοπός του Υδροχόου έχει επιτευχθεί και εργάζεται τόσο προς τα κάτω όσο και προς τα άνω, εκφράζοντας και διακινόντας την ενέργεια που εκπορεύεται από τον Λέοντα και που αυτή τη φορά προέρχεται από τον Πνευματικό Ήλιο, επιτυγχάνοντας και ολοκληρώνοντας την κοινωνία. Στους Διδύμους ( ♊ ) οι δύο γραμμές είναι κάθετες και συμβολίζει την οντολογική διττότητα, μέσα στα όρια κάθε όντος και εν προκειμένω τα όρια του ανθρώπου, με τα όρια να εικονίζονται από τον καθορισμό που γίνεται από τις οριζόντιες γραμμές. Κάποιες φορές μάλιστα το σύμβολο των Διδύμων δεν έχει, ως εννοούμενες τις οριζόντιες γραμμές και αποτελείται μόνο από δύο κάθετες παράλληλες. Η οντολογική αυτή διττότητα των Διδύμων, σχετίζεται με την ανάπτυξη και καθιέρωση του βιώματος του διπόλου Ανώτερη Ψυχή - Προσωπικότητα. Μια άλλη άποψη της διπολικότητας είναι το ότι οι δύο γραμμές του Υδροχόου συνυπάρχουν και κατευθύνονται μαζί και συγχρόνως ανεξάρτητες, χωρίς καμία δέσμευση προς την ίδια κατεύθυνση, το ίδιο έργο. Ενώ στο επόμενο ζώδιο τους Ιχθείς ( ♓ ), τα δύο μέρη της διπολικότητας είναι δεμένα με μια γραμμή, δείχνοντας την έννοια της δέσμευσης, του χρέους και της θυσίας, που φέρει η συνείδηση του Σωτήρα και στην οποία είναι υποταγμένα και τα δύο μέλη της διπολικότητας.
ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ.
