Υπάρχει ένα μυστήριο που κρύβεται στο ζώδιο της Παρθένου και θα επιχειρήσουμε να το πλησιάσουμε ενταγμένο, όπως είναι καλύτερα, μέσα στον κύκλο του ζωδιακού, αγγίζοντας έτσι τα επόμενα ζώδια του Ζυγού και του Σκορπιού για την πιο ολοκληρωμένη κατανόηση του.
Το ζώδιο της Παρθένου πήρε το όνομα του από την Αστραία που την ονόμαζαν και Δίκη, και ήταν κόρη του Δία και της Θέμιδος και κατά άλλη άποψη του Αστραίου και της Ηούς. Εικονίζεται συνήθως με μία ζυγαριά και ένα φοίνικα στο δεξί χέρι και στο αριστερό με ένα στάχυ, ή ένα ξίφος. Κάποιες φορές εικονίζεται με ένα κλαδί ελιάς στο δεξί χέρι και το Κέρας της Αμαλθείας στο αριστερό.
Βοήθησε τον Δία στην Τιτανομαχία και εκείνος την τίμησε με το να της δώσει το δικαίωμα να οδηγεί τον κεραυνό στον στόχο του. Έτσι η Αστραία έγινε η προσωποποίηση της δίκαιης επόπτευσης και έτσι της Δικαιοσύνης, περισσότερο σε μία θεϊκή μορφή της, αυτό που λέμε Θεία Δίκη.
Ο Ησίοδος και ο Οβίδιος αναφέρουν ότι η Αστραία κατοικούσε στην Γη την περίοδο του Χρυσού Γένους. Στην συνέχεια όμως, απογοητευμένη από το ότι η αδικία άρχισε να φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων, αποσύρθηκε στον Όλυμπο και από εκεί καταστερώθηκε στον αστερισμό της Παρθένου, από το ότι παρέμεινε αγνή παρθένος από το κακό.
Το ζώδιο της Παρθένου είναι ζώδιο της υπηρεσίας στην ουσιαστική υλική μορφή της. Στην αρχετυπική μορφή της η Παρθένος είναι αυτή που παρέχει την απαιτούμενη υλική βάση στο Θείο Βρέφος, ως η τροφός και η προστάτιδα του. Στην σημερινή συνείδηση είναι η Παρθένος Μαρία που γίνεται η μητέρα του Χριστού. Η αγνότητα που απαιτείται είναι αγνότητα ψυχής. Αφ’ ενός για να αναγνωριστεί το ότι το ωραιότερο, το πιο θείο και πιο λαμπρό πνεύμα είναι ο Χριστός και στην συνέχεια να του διαθέσει την υλική της στήριξη για την είσοδο του στον υλικό κόσμο. Διότι ο Χριστός δεν κυριαρχεί, δεν απαιτεί, δεν υποχρεώνει και πρέπει να κληθεί για να έλθει. Γι’ αυτό λέγεται και Παράκλητος. Για να κληθεί όμως, πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί. Μόνο η αγνότητα όμως, μπορεί να τον διακρίνει και να τον επιλέξει.
Το ίδιο σκεπτικό ισχύει για κάθε ανώτερη θεία έννοια, ιδιότητα οι οποίες στην κορυφή τους έχουν το θείο τρίγωνο της αρχαιότητας του Αγαθού, του Ωραίου και του Αληθούς. Για να αναγνωριστεί αυτή η θεία τριάδα πρέπει να υπάρχει αγνότητα, παρθενία ψυχής, η οποία υπήρχε στο Χρυσό Γένος, χάθηκε στην συνέχεια και πρέπει να ξαναβρεθεί. Να αναγνωριστεί, στην συνέχεια να στηριχθεί μέχρι να πάρει σάρκα και οστά για να γίνει μέρος της ζωής στον υλικό κόσμο. Αυτή η αναγνώριση και η στήριξη από την πλευρά της Ύλης είναι που αποτελεί έργο του δικαίου και μάλιστα βρίσκεται στον πυρήνα κάθε ιδεατής έννοιας της δικαιοσύνης. Εκπρόσωπος αυτής της έννοιας σε πνευματικό επίπεδο που προηγείται του υλικού, είναι η Αστραία. Είναι η Θεία Δικαιοσύνη, η πνευματική ύπαρξη της Δικαιοσύνης. Διότι είναι δίκαιο ο υλικός πλούτος να παρέχεται στο Ανώτερο Όλων Πνεύμα, το Πνεύμα της Αληθείας, της Ωραιότητας και της Αγαθότητας που είναι ο Χριστός. Αυτά βέβαια εξ αρχής διαδραματίζονται επειδή υπάρχει η βούληση του Θεού να εκδηλωθεί μέσω της ύλης.
Έτσι η ύπαρξη και η δράση της μητέρας που είναι μητέρα της μορφής, περιέχεται στο ότι η Σελήνη είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης της Παρθένου, λειτουργώντας σαν εκφραστής της πρώτης ακτίνας του Ήφαιστου. Υπάρχει μία σχέση αυτής της άποψης της εσωτερικής αστρολογίας με την άποψη της εξωτερικής αρχαίας ελληνικής αστρολογίας, που θέλει τον θεό Ήφαιστο κυβερνήτη του αμέσως επόμενου ζώδιου του Ζυγού και όπως θα δούμε στην συνέχεια η Παρθένος και ο Ζυγός έχουν μια ιδιαίτερη σχέση.
Αυτό το «δόσιμο», η προσφορά επί του υλικού κόσμου του ζώδιου της Παρθένου, αποδόθηκε στην αρχαιότητα με το ότι κυβερνάται από την θεά Δήμητρα (Γη-Μήτηρ). Η Αστραία στο αριστερό της χέρι κρατάει ένα στάχυ ή ένα ξίφος και αυτό δεν έχει προσεχθεί αρκετά. Την συνδέουν μόνο με την Δικαιοσύνη και έτσι συγχέεται με την εφαρμογή, με την άσκηση της Δικαιοσύνης. Η Αστραία επιβλέπει στο σημαντικότερο κέντρο από όπου πηγάζει η πρώτη ιδέα της Δικαιοσύνης. Αυτό είναι στην σημερινή εποχή του Σιδηρού Γένους, το να αναγνωριστεί η προσωπικότητα, τα όρια και οι αρμοδιότητες της, στην συνέχεια να αναγνωριστεί η ψυχή και οι αρμοδιότητες της και να αφιερωθεί η υλική ζωή τουλάχιστον αρχικά σε ίσα μέρη, στις δύο αυτές αρχές. Το στάχυ της Αστραίας, η θεά Δήμητρα - η Μητέρα Τροφός - και ο λαμπρότερος αστέρας της Παρθένου ο Στάχυς μας κάνουν να δούμε την ιδιαίτερη σημασία αυτής της όψης της Παρθένου Αστραίας. Ουσιαστικά όλα ξεκινάνε από εδώ. Από το ποιος θα λάβει την προσφορά της Μητέρας. Όταν η επιλογή έχει γίνει, η ψυχή αρχίζει να παίρνει αυτό που πρέπει και της αξίζει και έτσι εκκινεί η διαδικασία της αποκατάστασης της ισορροπίας. Έτσι γίνεται το πέρασμα στο ζώδιο όπου επέρχεται η ισορροπία, το ζώδιο του Ζυγού. Στην συνέχεια και καθώς ο άνθρωπος γίνεται σοφότερος μέσα από την πορεία του στην εμπειρία των επόμενων ζωδιακών κύκλων εμπειρίας, παρέχει μεγαλύτερο μέρος της παρουσίας του στον υλικό κόσμο στην ψυχή και στην συνέχεια γίνεται το ίδιο μεταξύ ψυχής και πνεύματος, φθάνοντας έως την έμπρακτη ολοκλήρωση στους Ιχθείς, που είναι το απέναντι - το πολικό ζώδιο της Παρθένου και το ζώδιο της ολοκλήρωσης του κύκλου της εμπειρίας στον υλικό κόσμο.
Το τι σημαίνει το να παρέχουμε στην ψυχή την συμμετοχή στην υλική ζωή που της ανήκει και που χρειάζεται, έχει πολλές μορφές. Για παράδειγμα η ζωή έχει ένα περιορισμένο χρόνο. Αν η κατώτερη φύση οικειοποιηθεί αυτό τον χρόνο ή η ψυχή, έχει μεγάλη σημασία. Αφιερώνουμε χρόνο στα έργα της ψυχής; Δίνουμε το κατάλληλο υλικό έδαφος για να αναπτύξει η ψυχή τις ικανότητες της και τις επιθυμίες της; Πολλοί τρέχουν πρόθυμα στα γυμναστήρια του σώματος που σίγουρα είναι απαραίτητα, αλλά τα γυμναστήρια της ψυχής δεν είναι γνωστό στους περισσότερους ούτε ότι υπάρχουν. Υπάρχουν πολλά μέσα μεταφοράς του σώματος (αυτοκίνητα, λεωφορεία, μετρό), αλλά το πως βαδίζονται οι δρόμοι της ψυχής δεν είναι γνωστό. Αν υπάρχει ένα εμπόδιο σε ένα δρόμο δεν μπορεί να περάσει το αυτοκίνητο που μεταφέρει το σώμα μας και αυτό θεωρείται ενόχληση. Αλλά τα εμπόδια που κλείνουν τους δρόμους της ψυχής δεν απασχολούν τους ανθρώπους. Τέτοια είναι η βάση της σημερινής κυριαρχίας της Αδικίας και του Εγκλήματος, που είναι οι δύο οντότητες που εγκαταστάθηκαν κατά την μυθολογία στην γη από τότε που έφυγε η Παρθένος Αστραία.
Η Μητέρα Γη δεν λέει όχι στον άδικο. Τέτοιος είναι ο νόμος του Χρέους. Τρέφει εξ ίσου δίκαιους και αδίκους. Αυτό σχετίζεται με το ότι η ανταπόκριση των ανθρώπων στο ζώδιο της Παρθένου με άδικο και αρνητικό τρόπο που φέρνει τα αρνητικά αποτελέσματα της, είναι το ότι δεν μπορούν να πουν «όχι». Υπάρχει μάλιστα ένα από τα ανθοϊάματα Μπαχ που θεραπεύει αυτή την αδυναμία και είναι το Κενταύριο (Centaury), το οποίο θεωρείται το ανθοΐαμα της Παρθένου. Όταν κάποιος που το χρειάζεται το πάρει, συνεχίζει να είναι άνθρωπος της υπηρεσίας, αλλά επιλέγει εκείνος και σύμφωνα με την βαθύτερη φύση του ποιον θα υπηρετήσει. Στην ουσία ξεκινά να βαδίσει τον δρόμο του Δικαίου. Όταν η Μητέρα τρέφει κάποιον που θα χρησιμοποιήσει τη δύναμη αυτή που παίρνει για να την καταστρέφει, ή να πράττει άλλα εγκλήματα, εγείρει ένα αίσθημα Δικαιοσύνης. Η θεά Μητέρα Γη σίγουρα θέλει να βλέπει ότι η προσφορά που παρέχει πάει σε έργα που αξίζουν, σε έργα ανώτερα. Όταν αυτό δεν υπάρχει, καταγράφεται ως αρνητική έκβαση με βάση το θείο πνευματικό Δίκαιο. Για ποιον κρατάει η Αστραία το στάχυ της; Για τον άδικο; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό στην Παρθένο Αστραία περιέχεται ο νόμος της Μεγάλης Μητέρας, που αποτελεί την μεγάλη λυδία λίθο κάθε έργου. Είναι ο κοσμικός νόμος, που οφείλει να εξετάζει την σωστή και δίκαιη χρήση κάθε ενέργειας. Είναι ο κοσμικός νόμος της Οικονομίας, που είναι συνυφασμένος με την ιδέα της κοσμικής Δικαιοσύνης. Η Αστραία μας αφυπνίζει στο βαθύτερο περιεχόμενο της Παρθένου εμφανίζοντας τόσο την διαδικασία της Τροφού, όσο και την ζυγαριά της Δικαιοσύνης και έτσι είναι ένας προστάτης της Μεγάλης Μητέρας. Το ερώτημα στο οποίο είναι εξαιρετικά ευαίσθητη η κατάσταση της Αστραίας Παρθένου είναι: «Αξίζεις αυτό που σου παρέχεται;». Το κριτήριο της είναι η Κοσμική Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό είναι εκπρόσωπος της Θείας Δικαιοσύνης. Στην Παρθένο - στην παρθενία κακών - βρίσκεται η ρίζα της Δικαιοσύνης και η βάση της αφύπνισης της έννοιας της Δικαιοσύνης. Αυτό συνδέεται με το ότι ιεραρχικός κυβερνήτης της Παρθένου είναι ο Δίας, ο πλανήτης της έννοιας της Δικαιοσύνης.
Το ζώδιο της Παρθένου είναι η βάση στην οποία φθάνει κάποιος και εκεί αφυπνίζεται (αν αυτό δεν έχει επιτευχθεί στις περιοχές εμπειρίας των προηγούμενων ζώδιων) και αποφασίζει να αναστρέψει την πορεία της εμπειρίας του πάνω στον ζωδιακό. Η ψυχή στα πρώτα στάδια μαθητεύει κατερχόμενη όλο και περισσότερο μέσα την ύλη, ακολουθώντας την αριστερόστροφη πορεία: Ιχθείς, Υδροχόος, Αιγόκερως, Τοξότης, ... κλπ. Ενώ όταν αρχίσει να αφυπνίζεται, αντιστρέφει την πορεία της σε δεξιόστροφη και ακολουθεί το μονοπάτι της εμπειρίας της πνευματικής αφύπνισης, κατά την δεξιόστροφη κατεύθυνση: Κριός, Ταύρος, Δίδυμοι, Καρκίνος. ... κλπ. Η αντιστροφή αυτή πραγματώνεται στο ζώδιο του Ζυγού, αλλά στο ζώδιο της Παρθένου είναι που φθάνει σε ένα οριακό σημείο με το αίσθημα του: «δεν πάει άλλο», που θα οδηγήσει στον Ζυγό για την υλοποίηση της απόφασης. Ο βηματισμός Παρθένου - Ζυγού σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι το πρώτο δεξιόστροφο βήμα.
Αυτό σχετίζεται και με την ιδέα της Δικαιοσύνης όπως συσχετίζεται με τον Κρόνο τον Κύριο του Κάρμα, που είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Ζυγού. Η αρχή και το ιδεατό αρχέτυπο της Δικαιοσύνης όμως είναι ο Δίας. Γι' αυτό η Αστραία είναι κόρη του Δία. Ο Κρόνος είναι αυτός που εφαρμόζει τις επιταγές των κοσμικών νόμων και έχει την ευθύνη της διεκπεραίωσης και αποκατάστασης της ισορροπίας κάθε κοσμικής ανισορροπίας που δημιουργεί τις καταγραφές που ονομάζουμε κάρμα.
Στην αρχαιότητα το ζώδιο του Ζυγού ονομαζόταν Χηλαί (δαγκάνες) Σκορπιού. Η απόφαση της αντιστροφής της πορείας στον ζωδιακό τοποθετεί τον άνθρωπο στην οδό της Μαθητείας και εφ’ όσον η αντιστροφή αυτή υλοποιηθεί στον Ζυγό, θα προχωρήσει στην συνέχεια στον Σκορπιό, όπου είναι το μεγάλο εργαστήρι των πρωταρχικών αγώνων της κάθαρσης. Οι οποίοι πρέπει να σφραγιστούν, τουλάχιστον με την υπερνίκηση των συγκινησιακών υδάτων του αστρικού κόσμου, που αποτελούν την ιδιοτελή ανταπόκριση στην ενέργεια του αστρικού κόσμου, αλλά και ρίζα κάθε ιδιοτέλειας.
Οι δαγκάνες του Σκορπιού είναι όργανα όμοια που βρίσκονται στην δεξιά και την αριστερή πλευρά, την αρσενική και την θηλυκή, της προσωπικότητας και της ψυχής, του μέσα και του έξω, τα οποία πρέπει να έλθουν σε μία ισορροπία (Ζυγός), πριν εισέλθει κανείς στην καθαυτό εμπειρία της κάθαρσης στο επόμενο ζώδιο του Σκορπιού. Θεωρούμε σωστό και σημαντικό το να θεωρείται το ζώδιο του Ζυγού ως τμήμα της επιδιωκόμενης εμπειρίας, και κάθαρσης, όπως εμφανίζεται με το ότι το ζώδιο αυτό συμβολίζεται με τις δαγκάνες του Σκορπιού στην ελληνική αρχαιότητα. Συσχετίζοντας το μέσω αυτού του συμβολισμού άμεσα με τον Σκορπιό και θεωρώντας το μέρος των καθάρσεων και άθλων που πρέπει να πραγματωθούν στον Σκορπιό. Διότι για να προχωρήσει κάποιος στις μάχες του Σκορπιού, πρέπει πρώτα να έχει αποκτήσει τα όπλα του, ή μάλλον να έχει προετοιμάσει - να έχει ακονίσει τα όπλα του, τόσο της δεξιάς όσο και της αριστερής του πλευράς. Διότι θα του χρειαστούν στην περιοχή του Σκορπιού τόσο η δύναμη, όσο και η διαίσθηση. Ένας μαχητής, ένας στρατηγός χωρίς διαίσθηση, δεν έχει ελπίδες να νικήσει. Αυτό είναι το σημαντικό στάδιο του Ζυγού ή Χηλών του Σκορπιού. Η ισορρόπηση της διαίσθησης με την μαχητικότητα, των θηλυκών και των αρσενικών όπλων και δυνάμεων του ανθρώπου. Η ονομασία Δαγκάνες του Σκορπιού μας θυμίζει την πολεμική τέχνη της Ανατολής που λέγεται Σούμο. Στην τέχνη αυτή ο μαχητής εκπαιδεύεται σε ασκήσεις που επιφέρουν πλήρη ομοιότητα κίνησης της δεξιάς με την αριστερή πλευρά. Πιστεύω όλοι λίγο ή πολύ θα έχετε δει τέτοιες επιδείξεις αθλητών του Σούμο. Αυτή η πάλη κρύβει πολύ βαθιά μυητικά μηνύματα που αφορούν στην εσωτερική πορεία μαθητείας της Ψυχής και θα λέγαμε ότι ακριβώς σχετίζεται με την προετοιμασία για μαθητεία στην οποία αναφερόμαστε των ζωδίων Παρθένου - Ζυγού - Σκορπιού, ή αλλιώς: Αστραίας - Χηλών Σκορπιού - Σκορπιού.
Το ότι οι ιεραρχικοί κυβερνήτες Παρθένου και Ζυγού αποδίδουν τις μυθολογικές αλήθειες, δεν είναι κάποια πρωτοτυπία, αφού πάντα έτσι συμβαίνει. Η μυθολογία είναι η ανώτερη πνευματική γνώση που έχει δοθεί. Ξεπερνάει και τις πληροφορίες που έχουμε για την αστρολογία της αρχαιότητας, η οποία όπως σήμερα είναι ευρέως γνωστή, δεν είναι παρά αυτά που επιτρέπονταν να δοθούν τότε εκτός των μυστηρίων. Ενώ η μυθολογία, όταν μπορούμε να διαβάσουμε τα πνευματικά μηνύματα της, έχει την σοφία και την δύναμη να στέκει ως η ύψιστη άχρονη πνευματική καταγραφή. Η οποία μέσα στην τελειότητα της, δεν έχει ανάγκη φυσικών περιορισμών, αλλά έχει μόνο πνευματικούς περιορισμούς που εκπορεύονται από την κατανόηση όποιου έρχεται σε επαφή μαζί της.
Σε αυτή την οπτική των ζωδίων βλέπουμε επίσης ένα τρόπο κατανόησης των ιεραρχικών κυβερνητών, όπως έχουν δοθεί από την εσωτερική αστρολογία. Οι ιεραρχικοί κυβερνήτες λειτουργούν στο ανώτερο πνευματικό επίπεδο και κυβερνάται από αυτούς ο άνθρωπος, όταν φθάσει να γίνει ένας πραγματικός δάσκαλος. Τότε είναι που επιστρέφει στην κοινωνία του Χρυσού Γένους και δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον για την επιστροφή της Αστραίας, της Θείας Δικαιοσύνης στον κόσμο. Έτσι επαληθεύεται ότι ο δρόμος της εσωτερικής Μαθητείας είναι ο Δρόμος της Επιστροφής στην Αληθινή Ζωή. Το Χρυσό Γένος είναι οι Διδάσκαλοι.
